Haarlem | Fietsen in de polder
Een ommetje
We zitten inmiddels al zo’n 3 weken met dichte scholen en we blijven zovele mogelijk binnen. Gelukkig mogen we toch, binnen de grenzen, een ommetje maken. Het liefst doe ik dat op de fiets. Teglijkertijd neem ik dan altijd mijn analoge toestel mee. Inmiddels heb ik keuze uit 2 toestellen. De Mamiya C220, die vierkante foto’s maakt (6 bij 6) en de Mamiya 645 Pro die (6 bij 4,5) foto’s maakt. Die laatste was een klein cadeautje aan mezelf, want ik verwacht in de meivakantie niet meer op reis te gaan dus ik had ‘geld over’ en een gevalletje Gear Acquisition Syndrome (GAS). De foto’s in dit blog zijn echter allemaal nog gefotografeerd met de C220.
Film keuze
Bij digitale toestellen heb je de keuze uit een SD of XQD of CFexpress kaartjes maar het type opslagformat doet niks voor je foto’s. Ze krijgen er geen andere ‘look’ van. Dat is bij film wel anders. Elk soort film heeft een ander karakter. Dat karakter start al bij het soort film. Ga je voor zwartwit, kleur negatieven of dia’s? In elk soort film heb je natuurlijk verschillende merken en types. Zo staat Kodak Portra 400 bekend om de warme tonen terwijl de tegenhanger van FujiFilm juist groene kleuren een zetje in de rug geeft.
Al die dingen, moet ik nog uitzoeken. het is namelijk compleet nieuw voor mij en er is maar zoveel wat het dag na dag internetfora lezen voor je kan doen. Uiteindelijk moet je naar buiten en de rolletjes gebruiken. Daarom ben ik mijn ommetjes gaan maken met verschillende rolletjes op zak: Zwart en wit film van Fomapan en de diafilm van FujiFilm.
Rietkraag met Fomapan 100 of 200(?)
Rietkraag en bunkers met Fujifilm provia100f
Nat weideland met Fomapan
Slootje met Fujifilm
Wachten op de fotograaf (Fomapan 100 of 200?)
Buiten wat foto’s waarbij de fotograaf enkele foutjes heeft gemaakt ben ik erg tevreden met de foto’s. De Fomapan film hebben een behoorlijk contrast en mooie donkere zwartpunten. Een eigenschap waar ik in mijn digitale zwart-wit foto’s ook naar op zoek ben. De diafilms, berucht om de hoge kwaliteit maar lastig om goed te belichten, zijn er goed uitgekomen. Wat je al snel ziet is dat als het licht niet meewerkt je de foto niet kan ‘redden’ op de computer. Het moet in één keer goed in de camera, in het veld! Dat geeft wat druk, maar wel een enorm goed gevoel als het lukt!
Wat neem ik hieruit mee? Dat ik een hele doos Fomapan ga bestellen en dat ik uit moet zoeken welke foto’s afkomstig zijn van Fomapan 100 en welke van Fomapan 200, maar dat is zo gepiept als ik de rolletjes terug heb. Daarnaast ben ik toch zo’n 4 foto’s kwijt door ‘user error’. Her en der heb ik meerdere foto’s op hetzelfde stukje filmrol genomen, wat er leuk uit kan zien. Maar dat in dit geval zeker niet is.
Wil je op de hoogte blijven van de fotografie? Volg mij dan op Instagram! Geregeld zie je daar nieuwtjes en updates van fotowandelingen en de laatste scans van mijn analoge project.
