Italië | Toen was er een Vulkaan!

Eilandhoppen op de Eolische eilanden

Zon, zee en strand, maar volledig anders dan je kent! Net ten noorden van Sicilië vind je een eilandengroep met toch wel een heel bijzonder verschijnsel: actief vulkanisme! Als je al langer deze blog volgt dan weet je inmiddels wel dat ik ook geograaf ben en enorm enthousiast kan worden van gesteentes. Maar ik durf er wel op in te zetten dat vrijwel iedereen enthousiast wordt van de Eolische eilanden! Elk eiland heeft een eigen karakter. Op deze reis heb ik twee eilanden bezocht: Stromboli en Vulcano. In deze blog een klein overzicht van wat twee van de eilanden te bieden hebben. Terwijl jullie hierover lezen werk ik vast aan mijn volgende blog over de natuurkrachten van de Stromboli vulkaan.

De eolische eilanden, gezien vanaf de Fossa vulkaan op Vulcano

Stromboli

Stromboli is de meest actieve vulkaan van de Eolische eilanden. Stromboli is het puntje van een 3000 meter hoge vulkaan, waarvan 900 meter boven het water uitsteekt. Het heeft twee dorpjes: Ginostra en Stromboli. In elk geval zijn beide dorpjes te bereiken met de veerpont vanuit Milazzo op Sicilië. Eenmaal op het eiland, zit je in één van de twee dorpjes. Er is geen weg op het eiland die beiden met elkaar verbindt. Wat een leuk feitje is, in Ginostra hebben ze pas 15 jaar elektriciteit. Waar maak je dat nou nog mee in Europa?!

Ik verbleef in het dorpje Stromboli, de grootste van de twee dorpjes, en wat je direct opvalt is het zwarte strand en het ontbreken van auto’s. Het is dorpje is namelijk tegen de vulkaan gebouwd en heeft daarom smalle straatjes waar geen enkele auto doorheen kan. Daarom rijdt iedereen op brommers, elektrische fietsen, scooters of de populaire Piaggio; een driewieler met laadbak aan de achterkant. Soms passen zelfs deze wagentjes maar net door een straatje. Het zwarte strand ligt vol met puimsteen, de enige steen die drijft op water. Als je dat ziet besef je meteen dat je op een bijzondere plek bent.

Een klassieke Vespa op Stromboli

Dit smalle straatje is de hoofdweg op Stromboli

In de winter ligt het hele eiland op z’n gat. Er zijn dan bijna geen toeristen en als het stormt varen de veerboten niet. Van de locals heb ik begrepen dat je dan soms twee weken vast zit. Ik was er in de lente en het weer was geweldig! Het dorp was druk bezig om de winterjas uit te doen en zich klaar te maken voor de zomer. Huizen werden geschilderd, restaurants werden opnieuw ingericht en hotels gingen weer open.

Je kan op Stromboli heerlijk zwemmen in de zee of genieten van het rustige eiland leven. Voor de fotografen onder ons, is dit eiland overigens perfect om de Melkweg te fotograferen. Er is bijna geen lichtvervuiling en daarom zie je elke nacht duizenden sterren. Voor mij was de grootste trekpleister de vulkaan. Die overigens perfect te combineren is met het fotograferen van sterren, als je weet waar je heen moet.

De vulkaan barst elke paar minuten uit. Het vulkanisme op Stromboli is een rustig type waarbij grote erupties, zoals die van de Etna met kerst, zeldzaam zijn. Wat meestal gebeurd is dat om de 10 minuten er met een knal ontgast wordt. Daarbij wordt dan vaak ook wat gesteente uitgeworpen. Roodgloeiend gesteente, dat wel. Geweldig!

Op het eiland zijn er een aantal wandelroutes die je naar een uitkijkplekken leiden. De beste uitkijkplek is bovenop de vulkaan. Daarvoor moet je wel met een gids de berg op en daar gat de volgende blog over.

Vissersbootjes op een strand in Stromboli.

Uitbarsting van de vulkaan. Op de achtergrond vaag de staart van de Melkweg.

Vulcano

Naamgever aan alle vulkanen ter wereld. Huis van de god van het vuur Vulcanus, aldus de Romeinen. Het eiland wordt gedomineerd door de grote grote krater (Gran Cratere). Dit is de laatste iteratie van vulkanen die hier actief is. In totaal zijn er resten gevonden van 8 periodes van vulkanisme, waarvan de huidige Fossa vulkaan de laatste is. Overal op het eiland vind je nog resten van oude caldera’s, ingestorte vulkanen. De beklimming van de huidige krater is een aanrader, en is vele malen makkelijker dan de Stromboli en kan zonder gids. Met een uurtje ben je bovenop de vulkaan. Deze vulkaan barst niet uit met magma. In plaats daarvan ontsnappen er constant zwaveldampen. De herkenbare rotte eieren ruik je al voordat je voet aan wal zet. Al met al is Vulcano een stukje toeristischer dan Stromboli. Het is groter en ligt op een uurtje varen van Sicilië.

Zwaveldampen uit de Fumaroles. Op de achtergrond Stromboli.

Sinds 2000 jaar geleden is er nog een klein eilandje aan Vulcano gegroeid: Vulcanello. Uiteraard door een vulkaan. Op de plek waar deze twee eilanden elkaar ontmoeten komt nog steeds warm gas omhoog. Daarom kan je op Vulcano zelfs in de winter in de zee zwemmen. Het water wordt langs de kust verwarmd door de warme gassen en toen ik in zee lag was de zee ongeveer 29 graden warm. Ook is er een groot modderbad waar je in kan badderen. Je gaat er enorm van stinken, maar het schijnt goed voor de huid te zijn.Of ik dat geloof weet ik nog niet, lekker warm is het in elk wel. De toegangsprijs voor dit natuurfenomeen is 3 euro, inclusief douche! Een echte aanrader.

Lekker badderen in een modderbad. Het gesteente is geel gekleurd door de zwavel.

Tip voor de herfstvakantie!

Ik ben nu al fan van de Eolische eilanden. Na slechts 5 dagen op de eilanden ben ik gevallen voor de charme van het kleine Stromboli. De rust die het uitstraalt en de geweldige natuurkracht van die vulkaan. In de komende blogs zal ik de geweldige natuurkracht van de vulkanen verder laten zien. Het zijn foto’s zoals je nog nooit hebt gezien.