Het juweel van de highlands

De meeste bezoekers van IJsland blijven langs de kust. Langs de cirkelroute zijn watervallen, gletsjers en zwarte stranden te vinden. Het is echter buiten de gebaande paden waar IJsland pas echt schittert. Het grote voorbeeld is Landmannalaugar. Het gebied is alleen per F-weg te bereiken en dat houdt in dat je een 4x4 nodig hebt. Overnachten doe je door te kamperen op een groot veld dat of heel nat of keihard is. Het sanitair is een drama, maar je komt niet naar Landmannalaugar om te relaxen in de zon. Je gaat erheen om de geweldige natuur te verkennen!

Kamperen naast een lavaveld

Na een lange rit over gravelwegen bereik je een riviertje. Aan de andere kant van die rivier ligt het kampeerterrein van Landmannalaugar. Nu moet je daar nog zien te komen. Een kwartiertje kijk je hoe andere auto’s door het water rijden en ga je ervoor. De 4x4 stand gaat aan en de slipbeveveiliging gaat uit. In z’n één rijd je het water rustig in en langzaam komt het water steeds hoger. Er is nu zelfs sprake van een boeggolf. Het water komt toch wel hoog en dan langzaam zakt het weer en rijd je de andere oever op. Op de vraag of ik me zorgen maakte over de passage antwoord ik natuurlijk dat ik me ‘geen zorgen maakte’. Al kwam dat water toch maar wat hoog.

Achter het kampeerterrein doemt een wand op van gesteente. De rand van een lavaveld. Overal om je heeft het gesteente verschillende tinten geel en rood en soms zelfs groen. We zijn aangekomen in Landmannalaugar.

Vanuit het kampeerterrein vertrekken korte, lange en meerdaagse wandelingen. De wandeling over de blauwe berg is degene die ik aanraad om als eerste te doen, maar wat nog veel leuker is om de rivierbedding te volgen en te zien waar je uitkomt. Op de heuvels en lavavelden is het bestaan van planten precair en daar mag je, om die reden, niet van de paden af. De rivierbedding is één wilde vlakte waar je wat vrijer kan struinen.

De rivierbedding

Het kampeerterrein grenst aan één zijde aan lavavelden en rhioliet heuvels en de andere zijde is een grote rivierbedding. Een vlakte die uiteraard uiteindelijk overgaat in nieuwe heuvels. Het ononderbroken uitzicht op die heuvels is voor de fotograaf geweldig en afhankelijk van de oriëntatie is het bedekt met mos of is het kaal gesteente. Nu hadden we tijdens ons bezoek aan Landmannalaugar géén geweldig weer; het was enorm bewolkt en het regende van tijd tot tijd. Echter op één avond brak het wolkendek lichtjes open en het resultaat was alsof iemand een zaklamp op de berg hield. Geweldig!

Omdat we, en ik in het bijzonder, een hekel hebben aan kamperen in de regen zijn we na 2 nachten weer vertrokken. Weer door de rivier rijden en op richting Vik maar wel via de avontuurlijke route. Uitzicht na uitzicht maakte dat ik alles wilde fotograferen. Weides vol met kleine witte bloemen, eindeloze vlaktes met meertjes en een hoop donkere wolken. Toch brak de zon soms door en dan begon het landschap te gloeien.

Wil je op de hoogte blijven van de fotografie? Volg mij dan op Instagram! Geregeld zie je daar nieuwtjes en updates van fotowandelingen en soms zelfs scans van mijn project met analoge fotografie. Vind je de blog leuk? Deel het dan!