Saltee Islands

Van veraf bekeken lijkt Ierland wel één eiland. Kijk je van dichterbij, dan zie je dat langs de gehele kust kleine groepjes eilanden liggen. Deze eilanden hebben vaak steile kliffen en hebben een grassig hoofddeksel. Dichtbij voedsel in de ondiepe zee, ver van roofdieren. Je zou verwachten dat dieren daar gebruik van maken. Je hebt dan helemaal gelijk. Het zijn vogels die deze eilanden gebruiken om veilig te kunnen broeden in de zomer. Tientallen soorten zeevogels broeden maken en masse gebruik van deze eilanden. Als mens is het toch net even meer een avontuur om de eilanden te bereiken. Overigens zeer zeker de moeite waard.

De reis

Van de eilanden Great Saltee en Little Saltee is alleen Great Saltee te bezoeken. Dat heeft te maken met de bereikbaarheid. Op het grotere eiland is namelijk bij vloed een klein strandje aanwezig waar je, met behulp van rubberboot, kan landen. Overigens maak je 95% van de tocht met een vissersboot die vertrekt uit Kilmore Quay. Vanuit de vissershaven vaar je richting de eilanden en meteen om je heen zie je de vogels al vliegen en soms de zee in duiken. Daarnaast is het varen op open water geweldig! De boot vertrekt alleen als de zee rustig genoeg is om de tocht en landing te kunnen maken.

Als je de eilanden ook wilt bezoeken raad ik je aan om een dag van te voren informatie in te winnen over het weer. Zonde om vol goede moed op te staan, om er in de haven achter te komen dat er geen boot vaart. Onze gastheer van de B&B heeft dit voor ons gedaan. Hij wist wel wie zou varen. In zo’n klein dorp kent iedereen elkaar. De overtocht en een verblijf van +/- 3 uur kost ongeveer 30 euro. Het is de prijs meer dan waard; het is één van de grootste vogelkolonies van Europa!

Vogelparadijs

Mijn doel was om de papegaaiduikers, ook wel puffins genoemd, weer op te zoeken. na ze gezien te hebben in IJsland gezien te hebben, ben ik helemaal weg van deze fel gekleurde vogels. Top vogels. net als de meeste zeevogels zitten ze de gehele winter, ja lees: De gehele winter, ergens op de Atlantische Oceaan. Pas in de lente zoeken ze weer land op om te broeden. Eind augustus vertrekken ze weer. Bij de landing van de rubberboot zagen we enkele puffins dobberen, maar dat was het laatste wat we van deze vogels gezien hebben. Helaas, we waren wat vroeg in het seizoen en de meeste waren nog niet op het eiland aangekomen. Gelukkig was het de rest van het eiland al wel weer ingenomen door tien duizenden andere vogels!

Nu heb ik vaker gehoord tijdens safari: ‘Een paar vogels, so what!? Nou, de beleving om voorzichtig richting een honderd meter hoge klif te schuifelen en onder je duizenden vogels te zien zitten, landen en opstijgen is ongelooflijk. Duizenden kleine verhalen die op het eiland een thuis hebben.

Koningin van de zee

De majestueuze Jan van Gent was mijn hoogtepunt van het eiland. Het uitblijven van de aandoenlijke puffins deed mij uitwijken naar een enorme kolonie van deze koninklijke vogels. De klif is perfect verdeeld. Elk koppel heeft een plekje veroverd en wee o wee als je binnen de ‘snavel zone’ komt. De vogels blijven voor het leven bij elkaar en doen, als ze elkaar een tijdje niet gezien hebben, een gesynchroniseerde dans.

De terugreis

Toen we rond 10 uur vertrokken met de boot was het vloed. Rond 2 uur was het vertrek. In de tussentijd was het eb geworden. Waar de landing op een klein strandje was, was de rubberboot nu een 50 meter verderop. Tussen ons en de boot 50 meter aan glibberige rotsen met zeewier! Met een paar ‘near misses’ en wat geluk hebben we de boot bereikt. Helaas geen puffin gezien, maar wel de koningin van de zee!

Tips voor een bezoek aan Great Saltee

Als je naar Great Saltee wil gaan heb ik een aantal tips voor je. Eén als je twijfelt, gewoon doen! Het bezoek aan het eiland was echt gaaf, zelfs voor mijn vriendin die het normaliter na 5 minuten wel gezien heeft. Het weer hielp gelukkig mee. Het begon wat bewolkt, maar werd daarna al snel zonnig. Dat doet een hoop voor het plezier. We hebben het echter wel over Ierland en de daaropvolgende dagen heeft het aan één geregend. Regenkleding is dus een vereiste. Verder zijn er op het eiland geen voorzieningen, je zult eten, drinken (en toilet spullen?) mee moeten nemen.

Voor een fotograaf zijn de dieren de grootste trekpleister. Veel van de dieren zijn alleen klein (een razorbill is niet veel groter dan een flinke mok), maar ook schuchter (zeehonden duiken onder water als je te lang kijkt). Helaas zijn veel vogels klein en schuchter en op een loodrechte klif. Een lange lens is dus wel handig. Een 70-200 is wel het minimum, wil je een vogel fotograferen. De vogelfoto’s in dit verhaal zijn gemaakt met de Pentax 150-450 mm.