De Frans Lanting fotowedstrijd

Ik heb zojuist mijn deelname aan de WNF Frans Lanting fotowedstrijd bevestigd. Ik ding mee met 4 foto’s die ik het afgelopen jaar heb gemaakt in IJsland, Zuid Afrika en Namibië. Hieronder mijn foto’s inclusief beschrijving.

Door toenemende verkeersdruk worden meer stokstaartjes aangereden. Een gepensioneerde professor in de zoölogie heeft een weeshuis voor de slachtoffers opgericht. Heel soms krijgen deze kleintjes.

De kleine stokstaartjes waren net het hol uit toen ik langsliep met mijn fototoestel. Door rustig te gaan zitten hadden ze geen erg in mijn aanwezigheid en heb ik ze uren bestudeerd.

Om zulke kleine stokstaartjes van zo dichtbij te zien was erg bijzonder; ze zijn niet groter dan mijn hand. Hoe de groep voor de kleintjes zorgt maakt het des te bijzonderder.

De kokerbomen lijken uit de prehistorie te komen en in zekere mate klopt dit dan ook. Om 's nachts tussen deze majestueuze bomen te lopen met het sterrenlicht als verlichting is iets wat niet te beschrijven is.

Anders dan veel mensen denken kan het in de woestijn erg koud worden. De Kalahari is geen uitzondering en met klapperende tanden heb ik deze foto gemaakt.

Voor vertrek had ik deze foto gevisualiseerd. Een kokerboom tegen een achtergrond van startrails. Om daarmee het tijdloze karakter van deze bomen te benadrukken.

Een groep toeristen werkt samen om de gletsjer te beklimmen. Van een afstand leek de gletsjer wel op een mierenhoop. Als je echt beter keek zag je de mensen die elkaar de gletsjer op en af hielpen.

Ik hoop dat men beseft dat dit eindig is. Het lopen op de gletsjer draagt bij aan een hogere ablatie en daarmee voor een snel terugtrekkende gletsjer. Aan de andere kant maakt dit men wellicht bewuster over de gletsjers die verdwijnen, wat alleen maar een goede zaak is!

Na een koude nacht waarbij het vriespunt is aangetikt komen de stokstaartjes uit hun hol om zich voor te bereiden op de dag. Rekken, strekken en in de zon staan.

De nacht was erg koud geweest en dat was het bij het maken van de foto nog steeds! Het beetje zon deed mij als fotograaf wel goed.

Doordat stokstaartjes energieke beestjes zijn bewegen ze een hoop. Om ze 's ochtends te treffen was een uitkomst want dan zijn ze nog rustig aan het opstarten

Ben je benieuwd naar de vorderingen? Klik dan hier om je in te schrijven voor de nieuwsbrief! Dan blijf je op de hoogte.

Tot de volgende foto

Bram.