Mijn favoriete wildlife in Haarlem, de Wisent, is niet meer op kaart terug te vinden. Wekelijks, soms zelfs dagelijks, bezocht ik de website van de wisenten (www.wisenten.nl). Hier was een kaart te vinden met daarop de GPS locatie van één van de wisenten. Als de Wisenten langs het fietspad stonden, of nog beter, op het wandelpad dan sprong ik op mijn fiets en racete door de duinen om de wisenten te bewonderen. Uitgangspunt uiteraard was dat je op het wandelpad bleef. Het is namelijk een natuurgebied en je wil de omgeving zo min mogelijk verstoren. 

Helaas heeft niet iedereen die boodschap begrepen. Steeds vaker zag je op Facebook of op de website berichten staan die mensen opriepen om toch echt op het pad te blijven. Bezoekers gingen in hun enthousiasme op zoek naar de wisenten; dwars door het gebied heen, geleid door de gps locatie. Na verscheidene waarschuwingen hebben de beheerinstanties, Ark Natuurontwikkeling en Waterbedrijf PWN, helaas besloten de gps locatie van de website te halen. 

Niet langer kan ik vol verwachting naar de website gaan om te kijken of ze op een mooie plek stonden. Voor mij is het alsof je erachter komt dat Sinterklaas niet langer zou bestaan.... Nooit meer de spreekwoordelijke juten zak kunnen openmaken in verwachting van een leuke verrassing. Dat is het gevoel wat mij overneemt als ik toch op de website kijk, in de hoop dat de locatie van mijn favoriete wildlife toch weer bekend wordt gemaakt.

Kortom. Ik ben weer aangewezen op goed geluk. Goed geluk is de natuurfotografie niet vreemd. De mensen van Planet Earth hebben ook vaak weken stil gezeten om juist dat ene speciale beeld vast te leggen. Helaas werk ik niet bij Planet Earth, is geduld bij mij een kostbare zaak en heb ik enorm weinig geluk in het fotograferen van dieren die ik graag wil zien; zoals het illustere luipaard. Ik vraag mij dus hardop af. Waarom moesten die hordes mensen nou door het gebied banjeren?

Gelukkig zag ik vandaag een aanbieding staan op Amsterdam centraal station: Retourtje Johannesburg....