Terug naar Afrika. Het is iets wat bij mij om de zoveel tijd, dagen of weken, opduikt. Het plan voor deze reis is simpel: geen lange dagen rijden, elke avond een vuurtje stoken(!). Oftewel niet te gek en lekker rustig aan.  Deze reis doen we 3 Nationale Parken aan: Marakele National Park, Mapungubwe National Park en Kruger National Park. Kruger is uiteraard het meest bekende park, wellicht zelf ter wereld. De andere twee parken zijn echter ook het bezoeken waard. Ze hebben beide een heel eigen karakter en zijn nog niet ontdekt door de gemiddelde toerist. Daaorm start de blog vandaag met Marakele National Park.

Marakele national park

Helaas begint dag 1 begint niet al te relaxt. De eerste vlucht is vertraagd en de overstap wordt onhaalbaar. Gelukkig kunnen we alsnog mee met een andere vlucht naar Johannesburg. Door de aansluiting waren de koffers ook niet aangekomen. Deze zouden uiteindelijk pas 3 dagen later nageleverd worden. Gelukkig was de auto er wel op tijd! De auto hebben we gehuurd bij South Africa 4x4, hetzelfde bedrijf waar we vorig jaar de Hilux hadden gehuurd tijdens onze reis door heel Zuidelijk Afrika. Dit jaar washet de beurt aan de Land Rover Defender: Het iconische safari voertuig. Na een kennismaking met Ratel, zijn we vertrokken richting Marakele national Park.

Marakele National Park ligt op +/- 4 uur rijden van Johannesburg, als je in één keer goed rijdt in een auto die sneller kan dan 100 km/h. Helaas waren beide voorwaarden niet van toepassing en kwamen we net voor zonsondergang aan in Marakele en hebben we onze auto geparkeerd op Bontle campsite; de kampeerplaats in Marakele National Park. De campsite ligt in het niet-roofdier deel van het park en daarom zijn er geen hekken. Dat het auto alarm dan 's nachts afgaat omdat de impalas tegen je auto aanlopen moet je voor lief nemen. Je schrikt overigens onverminderd van het loeien van het alarm.

Marakele National Park is ingedeeld in twee delen. Het deel waar wel roofdieren rondlopen en het deel waar ze niet zijn. In beide delen was de droogte goed zichtbaar. Op het moment heerst in heel zuidelijk Afrika namelijk een droogte. In het park was bijna geen gras meer zichtbaar en sommige grazers, zoals zebra en impala, waren dan ook in slechte conditie.

In the circle of life betekend dit dat de roofdieren de komende tijd het makkelijker zullen hebben. Roofdieren hebben we echter niet gezien in Marakele. Het park is namelijk erg groot en nog niet zo goed ontsloten zoals een Kruger National Park. Dit heeft zo z'n charme. Wat we wel hebben gezien is het geweldige landschap. Het park heeft beslaat namelijk een deel van de Waterberg Biosphere. Deze bergketen kun je ten dele ook verkennen. Er loopt namelijk een heeeel smal pad naar boven. Waar je voornaamste hoop is dat je er niet afvalt en je tweede hoop is, dat er geen tegenligger tegemoet komt. Die tegenligger kom je uiteraard wel tegen, maar het feit dat ik dit kan schrijven doet vermoeden dat het goed is afgelopen.

 Tijdens ons bezoek zagen we dat veel geïnvesteerd wordt in de infrastructuur. Het park is zich nog duidelijk aan het ontwikkelen. Naast het kamperen kan je overigens ook slapen in een safari tent, in het wel-roofdier deel van het park. De tenten staan langs een dam en dus zal je veel dieren zien. Iets wat wij wat gemist hebben tijdens ons bezoek. Toch zou ik Marakele National Park aanbevelen. Doordat het geweldig mooie natuur biedt en nog onontdekt is door veel toeristen. Dat maakt dat het park perfect is om rustig aan je reis door Zuid Afrika te beginnen.

Na 2 nachten in Marakele National Park hebben we onze spullen ingepakt en zijn we vertrokken richting het Noorden. De baggage was inmiddels nageleverd, dus we konden ook weer schone kleren aan. Het volgende park wat we hebben bezocht is Mapungubwe National Park, in het noordelijke puntje van Zuid-Afrika, op de grens met Zimbabwe en Botswana.